کوچولوی بزرگ
عرق شرم ...بر پیشانی پدر می نشیند
پسرک این را می داند
دست می برد بطری آب را بر می دارد
... کمی آب در لیوان می ریزد
صدایش را بلند می کند ، " چقدر تشنه بودم "
پدر این را می داند پسر کوچولو اش چقدر بزرگ شده است
دیر رسیدن بهتر از نرسیدن
راننده ی حرفه ای
درجاده ها
علاوه بر پاییدن موانع احتمالی نزدیک به خودرو
همیشه چند کیلومتر جلوتر را نیزمی بیند
تا
به موقع ترمز کند
به موقع سرعت بگیرد
سرعت مجاز را رعایت کند تا گرفتار دوربین سرعت سنج پلیس نشود
در صورت وجود مانع به موقع عکس العمل نشان بدهد
و...
در جاده زندگی
حرفه ای رانندگی کنیم
از کنار برخی چیزها باید با سرعت گذشت
جاهایی باید سرعت را کم کرد
گاهی هم توقفی کوتاه
گاهی استراحت...
.
.
هرچند
" مرگ "
پایان خط زندگی نیست
اما پایان خط اتوبان دنیاست
دیر رسیدن
بهتر از نرسیدن است
نرسیدن به " جایی که برای آن خلق شدیم ! "
من هم به دنبال اتوبوس !
دیوانگی رو عشقه
در کودکی خواستم زندگی کنم راه را بستند
به ستایش روی آوردم گفتند خرافات است
به راستی سخن گفتم گفتند دروغ است
سکوت کردم گفتند عاشق است
عاشق شدم گفتند گناه است
و عاقبت خندیدم گفتند دیوانه است
دیوانگی رو عشقه...
از پشت پرده
پدری چهار تا بچه اش را گذاشت توی اتاق و گفت : " چند ساعتی می روم بیرون
اینجا را مرتب کنید تا من برگردم "
خودش هم رفت بیرون اتاق و از پشت پرده اتاق از آن‌جا نگاه میکرد
می‌دید هر کدام از بچه ها - ، چه کار میکند ،
می‌نوشت توی یک کاغذی که بعد حساب و کتاب کند.
- یکی از بچه‌ها که گیج بود، حرف پدر یادش رفت. سرش گرم شد به بازی.
یادش رفت که آقاش گفته " خانه را مرتب کنید ".
- یکی از بچه‌ها که شرور و لا ابالی بود شروع کرد خانه را به هم ریختن
و داد و فریاد که من نمی‌گذارم کسی اینجا را مرتب کند.
- یکی که خنگ بود، ترسید. نشست وسط و شروع کرد گریه و جیغ و داد که بابا بیا،
بیا ببین این نمی‌گذارد، مرتب کنیم.
- اما یکی از بچه های که زرنگ بود وحواس جمع ،
از اول حواسش بود که بابا که در اتاق را بست از خانه خارج نشد
رفت پشت پرده ! ادامه مطلب ...
انتخابات
انتخاباتی در راه است
عرصه ای برای نشان دادن " حق تسلط مردم بر تعیین سرنوشت خویش "
همان حقی که تشریعا و تکوینا در انتخاب های فردی شان نیز دارند ...
اما این وسط
دوباره بازی های سیاسی شروع شده!
بازی هایی که اکثرما ایرانی ها بازی گران خوبی برایش هستیم
خوبی بازی می خوریم ، خوب بازی می دهیم
آخرماجرا هم بازی برده رادقیقه نود واگذار می کنیم !
حافظه تاریخی مان هم چندان قوی نیست
و گاه چندین بار راه های رفته را باز می رویم ...
کاش انتخابات کشورمان از این بلاهای جمعی که ضررش از سیل و
زلزله و آتش فشان بیشتر است پاک می شد :
بت ساختن ها ...
هنوز کسی را نیآموزده ازخود خرج کردن ها ...
موج سواری بر احساسات درست و غلط مردم...
بگم بگم ها ...
جو گیر شدن ها ...
تف سربالا انداختن ها ...
بر شاخه نشستن و از بن بریدن ها ...
با هر نسیم طرفدار طیفی شدن ها ...
از اسب و اصل افتادن ها ...
نمکدان شکستن ها ...
دعوا ها و مشاجرات طرفداران ...
هیچ انگاشتن خدمات قبلیها ...
وعده های غیر عملی دادن ها ...
وعده های غیر علمی دادن ها ....
خود را عقل کل پنداشتن ها...
گره زدن اعتقادات اصیل مذهبی به بازی ها ی سیاسی....
عقده گشایی های انسانهای کینه ورز....
و...
.
.
شما را نمی دانم
اما نه از اصل انتخاب کردن
اما از بی فرهنگی های انتخاباتی مان
حالم بد می شود
متنفرم!
(رسانه بهار)
پادشاه و پیرمرد
پادشاه: پیرمردی که بارهیزم بر گاری دارد و به سوی شهر روانه است .
پیرمرد: میدانی آن مرد، اولادش از من افزون تر است و فقرش از من بیشتراست؟
پادشاه: باور ندارم، از قرائن بر می آید فقر تو بیشتر باشد زیرا آن گاری دارد و تو نداری و بر فزونی اولاد باید تحقیق کرد .
پیرمرد : اعلی حضرت آن گاری مال من و آن مرد همنوع من است .او گاری نداشت و هر شب گریه ی کودکانش مرا آزار میداد چون فقرش از من بیشتر بود گاری خود را به او دادم تا بتواند خنده به کودکانش هدیه دهد .
بارسنگین هیزم، باصدای خنده ی کودکان آن مرد، چون کاه بر من سبک میشود .
آنچه به من فرمان میراند خنده ی کودکان است و آنچه تو فرمان میرانی گریه ی کودکان است!
پیرمرد وبچه ها
یک پیرمرد بازنشسته خانه ی جدیدی در نزدیکی یک دبیرستان خرید. یکی دو هفته ی اول همه چیز به خوبی و خوشی گذشت تا این که مدرسه ها باز شد. در اولین روز مدرسه پس از تعطیلی کلاس ها ۳ تا پسر بچه در خیابان راه افتادند و در حالی که بلند بلند با هم حرف می زدند هر چیزی که در خیابان افتاده بود شوت می کردند و سروصدای عجیبی به راه انداختند.
این کار هر روز تکرار می شد و آسایش پیرمرد مختل شده بود. این بود که پیرمرد تصمیم گرفت کاری بکند. روز بعد که مدرسه تعطیل شد دنبال بچه ها رفت و آنها را صدا کرد و به آنها گفت: بچه ها! شما خیلی بامزه هستید از اینکه می بینم اینقدر بانشاط هستید خوشحالم من هم که به سن شما بودم همین کار را می کردم. حالا می خواهم لطفی در حق من بکنید من روزی ۱۰۰۰ تومن به شما می دهم که بیایید اینجا و همین کار را بکنید بچه ها خوشحال شدند و به کارشان ادامه دادند. تا آنکه چند روز بعد پیرمرد به آنها گفت: ببینید بچه ها متاسفانه در محاسبه حقوق بازنشستگی من اشتباه شده و من نمی توانم روزی ۱۰۰ تومن بیشتر بهتون بدم. از نظر شما اشکالی نداره؟
بچه ها با تعجب و ناراحتی گفتند: صد تومن؟! اگه فکر می کنی به خاطر ۱۰۰ تومن حاضریم این همه بطری و نوشابه و چیزهای دیگر را شوت کنیم کور خوندی ما نیستیم!
و از آن پس پیرمرد با آرامش در خانه جدیدش به زندگی ادامه داد.
مـا عــادت کـردیـم..
مـا عــادت کـردیـم وقـتـی تـوی خــونـه فــیـلم مـی بـیـنـیم ،
تمام که شد و بـه تـیتـراژ که رسـید دسـتـگاه رو خـامــوش مــی کـنـیـم
یـا اگــه تـوی ســیـنما بـاشــیم ســالـن رو تــرک مـی کــنـیم .
مـا تـوی زنــدگـیـمون هـم هـیـچ وقــت کــســانی کــه زحــمـت هـای اصــلـی رو بــرای مــا می کشن نـمی بـیـنیم ،
ما فـــقـط کــســانـی رو دوســت داریـم بـبـینـیم کــه بــرامـون نـقـش بــازی مـی کـنن...!!!
کاریکاتوری که به حقیقت پیوست!/کاریکاتور
سبزه ای بر گوری
آخرین باری که سبزه گره زده بودم بیست سال پیش بود .
یک روز سیزده بود که با فک و فامیل از شهر کوچکمان
بیرون زده و کنار قطور چای ( رودخانه قطور) در باغ با صفایی
دور هم نشسته و مشغول بگو و بخند بودیم .
بعد از ناهار بود که مادرم منو به گوشه ای کشید و
با نگاهی ملتمسانه و پر از عشق مادرانه ازم خواست
که اون سال هم یه بار دیگه سبزه گره بزنم .
سبزه رو با کمی ناز و دلخوری ظاهری گره زدم ،
هر چند در دلم بدم نمی آمد که اون سال گره بختم
باز و آرزوی مادرم هم برای نوه دار شدن از دختر زیباش
برآورده بشه .
ولی نه اونسال ونه سال های بعد هیچ اتفاقی نیافتاد
دوازده سال بعد که پدر و مادرم به طور ناگهانی و به فاصلۀ
کمی از هم فوت کردند کنار گور آنها برای خودم هم قبری خریدم .
امسال که در تعطیلات فرصتی شد سری به شهرمون و مزار
آنها بزنم دیدم روی تکه زمین کوچکی که بناست جایگاه ابدی
من باشه چند تا علف سبز شده . نمیدونم چرا به سرم زد که
اون ها را بهم گره بزنم . بعد رو به مادرم کردم وبا بغض گفتم
بیا مادر یک بار دیگرهم به خاطر تو ، هر چند دیگه خیلی خیلی
دیر شده .
وقتی می خواستم برگردم از کاری که کرده بودم لجم گرفت
خواستم سبزه ها رو زیر پا له کنم یا اونا رو از زمین در بیارم و
بندازم دور که دیدم انگار مادرم با اون چشمای آبی و قشنگش
با یه دنیا آرزو داره به من نگاه می کنه . روم نشد .بوسه ای
بر خاکش زدم و دور شدم .
دروغ ریشه جامعه را خشک میکند
برای سفر به اصفهان رفته بودم . کنار سی و سه پل نشسته بودم . نگاهم به دختر بچه سه یا چهار ساله خارجی افتاد که از پدر و مادرش اندکی فاصله گرفته بود و داشت مرا نگاه میکرد . بقدری چهره زیبا و بانمکی داشت که بی اختیار با دستم اشاره کردم به طرفم بیاید اما در حالتی از شک و ترس از جایش تکان نخورد . دو سه بار دیگر هم تکرار کردم اما نیامد . به عادت همیشگی ، دستم را که خا لی بود مشت کردم و به سمتش گرفتم تا احساس کند چیزی برایش دارم . بلافاصله به سویم حـرکت کرد . در همین لحظه پدرش که گویا دورادور مواظبش بود بسرعت به سمت من آمد و یک شکلات را مخفیانه در مشتم قرار داد . بچه آمد و شکلات را گرفت . به پدرش که ایتالیایی بود گفتم من قصد اذیت او را نداشتم . گفت میدانم و مطمئنم کهادامه مطلب ...