شهرستان قوچان در فاصله 130 کیلومتری مشهد مقدس و در مسیر جاده آسیایی و شمال شرقی کشور قرار دارد و محدوده آن از شمال به درگز و کشور ترکمنستان و از جنوب به نیشابور و از شرق به چناران و از غرب به فاروج منتهی می گردد و از معبر گمرک باجگیران به کشورهای آسیای میانه متصل می گردد و دارای 28 کیلومتر مرز بین المللی با کشور ترکمنستان می باشد و ارتفاع آن از سطح دریا 1350 متر و با قرار گرفتن در بین ارتفاعات هزار مسجد و آلا داغ دارای آب و هوای معتدل و سرد می باشد.

قدمت قوچان به بیش از 250 سال پیش از میلاد بر می گردد. از صدر اسلام تا اوایل تسلط قوم مغول به اسامی آساآک ،آشاک، آرسکا، استوا، خوجان، خبوشان یاد شده است و سلسله اشکانی از 256 سال قبل از میلاد تا 224 میلادی بر ایران حکومت داشته اند . اولین پایتختش در حوالی قوچان امروز بوده است .
شهر قوچان در زلزله پیاپی سالهای 1311و 1312 ه.ق. در هم ریخت و سیل 1355 ه.ش. نیز زخم دیگری بر سینه مردمان مقاوم و صبور این خطه وارد آورد و خانه های شهر قدیم (قوچان عتیق) را به آوار تبدیل کرد که در همان سالهای وقوع زلزله ، شجاع الدوله محمد ناصر خان پس از تهیه زمین در حدود 12 کیلومتری شهر مخروبه مکانی را برای ایجاد شهر جدید در نظر گرفت.
دشت قوچان و حوزه رود اترک در مجاورت ارتفاعات هزار مسجد، شاهجهان ، عامل مهمی در پیدایش تمدنهای پیشرفته حداقل در هزاره چهارم قبل از میلاد و پس از آن بوده و بدلیل اقلیم مناسب و خاک حاصلخیز از گذشته های دور تا به امروز مورد سکونت قرار گرفته است و بدلیل موقعیت جغرافیایی آن در مسیر جاده آسیایی و ترانزیتی کشورهای آسیای میانه از معبر گمرک باجگیران همیشه مورد توجه بوده است.
شهر قوچان بدلیل موقعیت تاریخی از جمله دارا بودن 140 اثر تاریخی و داشتن 32 اثر ثبت شده در فهرست آثار ملی و 20 منطقه جذاب گردشگری و موقعیت خاص آن از گذشته مورد توجه بوده و عالمان ،عارفان و اندیشمندان و شعراء و پهلوانان صاحب نامی همچون آقا نجفی قوچانی، جعفر قلی زنگلی، استاد قشیری، نوعی خبوشانی، صحرایی، بهادری و شکفته بوده است.